PASIFIC RIM/ Pasifik Savaşı, Guillermo del Toro, ABD, 2013, Macera, Bilim-Kurgu

Artık hepimizin yakından tanıdığı ve takip ettiği İspanyol yönetmen Guillermo del Toro, ilk olarak Mimic/ Tehlikeli Yaratıklar gibi farklı bir yaratık hikayesi ve ardından gelen tersten bir hayalet hikayesi "El Espinazo del Diablo/ Şeytan'ın Bel Kemiği" ile kalplerimizi fethetmiş olsa da sonradan yaptığı işler onun asla kalbimize sığmayacağını göstermiştir. Blade II, çizgi romandan neredeyse birebir uyarladığı Hell Boy serisi ve o muhteşem ötesi Pan's Labyrinth/ Pan'ın Labirenti, filmin yönetmenini bilmeseniz dahi filmi görünce "bu kesin bir Guillermo del Toro" filmidir diyebileceğiniz türde bir tarza sahip olduğunu, bir tarz yarattığını bize ispatlayan filmler olmuştur. Hell Boy ve Blade gibi gişe bombası fantastik filmler yanında, özellikle Şeytan'ın Bel Kemiği (öncesinde Cronos) ve Pan's Labyrinth/ Pan'ın Labirenti ile fantastiği de dramla birleştirerek bambaşka şeyler yapabileceğini göstermiştir.
Sırada ise, bize bir sonraki filmi inşallah yıllardır beklenen kült animasyon Voltron'un sinema uyarlaması olur dedirten ve her açıdan "canavar"larla dolu bir film var: Pasific Rim/ Pasifik Savaşı. Dünya'nın, Kaiju (Japonca; dev canavar) adı verilen ve Pasifik okyanusunun tabanında açılan bir boyutlararası portaldan geçerek gelen gökdelen boyutlarındaki canavar uzaylıların saldırısına uğramasının ardından insanların Kaijular'a karşı verdikleri mücadele anlatılmakta Pasifik Savaşı'nda. Elbette insanların önce savaş uçaklarıyla başlayan mücadelesi zaman içinde gerçekten bir boyut değiştirecek ve savaş uçaklarının dev canavarlar karşısında ancak sivrisinek etkisi yaptığını gören insanlar, Kaijular'la savaşmak için bu sefer "Jaeger/Almanca; avcı" adı verilen kendi dev canavar robotlarını üreteceklerdir. Nöral köprüde sürüklenerek birleşen iki pilot tarafından kullanılan Jeagerlar, bizim daha çok çocukluğumuzda izlediğimiz Voltron, Transformers vb. animasyonlardan aşina olduğumuz türde, plazma topu, kılıç vb. silahlar kullanan, Kaijular gibi gökdelen boyutlarındaki -bir yük gemisi elinde oyuncak gibi kalıyor mesela, siz tahayyül edin gerisini artık- robotlar. Önceleri tek pilot tarafından kullanılan Jaegerlar, zamanla pilotta beyinsel ve sinirsel hasarlara yol açtığı için sonradan iki pilot tarafından kullanılarak pilot üzerindeki zihinsel ve sinirsel yük azaltılıyor. Jaeger'ın beyninin her bir lopunu bir pilot idare ediyor; böylece dev robotun sağ tarafını bir pilot, sol tarafınıda da diğer pilot hareket ettiriyor. Ancak bu hareketlerin senkronize bir şekilde olması için iki pilotun da "nöral köprüde" zihinsel olarak birleşmesi -sürüklenme deniyor buna- gerekiyor ve bu birleşmenin başarısı da pilotlar arasındaki duygusal bağın kuvvetine göre artıyor veya azalıyor. Bu nedenle pilotlar baba-oğul (Striker Eureka'nın pilotları) veya kardeşlerden (üç kollu Crimson Typhoon/Kırmızı Tayfun'u kullanan Çinli üçüzler gibi) oluşmaktadır.
Ancak bu mücadelede Kaijular, zamanla Jaegerlar'a karşı bir savunma oluşturmakta ve belli periyodlarla "gedik"ten geçerek gelen yeni Kaijular daha gelişkin bir hal almaktadırlar. Dolayısıyla Jaegerlar da buna gelişmekte, Gipsy Dancer (Çingene Dansçı) gibi manuel robotlar yanında, Crimson Typhoon/Kırmızı Tayfun, Striker Eureka, Coyote Tango gibi dijital robotlar da ortaya çıkmaktadır. Elbette bu durum bir kısır döngü olduğundan sonunda insanlar "gedik"in içine bir nükleer bomba atarak onu ortadan kaldırmayı denemeye karar verirler.
Pasific Rim/ Pasifik Savaşı'na kadar dev canavarların ve dev robotların geçirdiği sinemasal evrim.
Transformers'dan aşina olduğumuz "dev robotların bol gürültülü mücadelesi" bu sefer biraz daha büyümüş ve uzaylılarla yapılır hale gelmiş olarak neredeyse filmin tamamına hakim ve filmin neredeyse tamamı da bu nedenle bilgisayar ortamında yapılmış. Ne var ki bilgisayar ortamında da olsa yaratılan dünya atmosferi gerçekten müthiş ve her karesiyle, her karenin rengiyle del Toro'nun hayal gücünün ürünü. Çok sık ve açık olmasa da film bazı yerlerinde sırtını yasladığı kapitalizme de eleştiriler getiriyor. Özellikle filmin başında Kaijular'la Jaegerlar'ın savaşının henüz yeni başladığı ve Jaegerlar'ın Kaijular'a karşı zaferler kazandığı dönemde Jaeger pilotları birer "rock yıldızı gibi" karşılanmakta, TV programlarına çıkmaktalar. Bir yandan da kapitalizm, insanlığın yok edici düşmanları Kaijular'ın oyuncak bebeklerini yaparak onları pazarlamaktadır. Ayrıca filmin bir yerinde Kaijular'a karşı sahil şeridi boyunca yapılan "yaşam duvarı"nın haberi TV'den verilirken yetkili "insanları ve erzakları kıyıdan 500 km. içeriye taşıyoruz." dedikten sonra arkadan sipiker, "Yani sadece parası ve gücü olanları mı?" diye sorar. Diğer taraftan "gedik"ten gelen yaratıklar da sömürgeci ve emperyalistlerdir. Kaijular'dan aldı bir beyin parçasıyla "sürüklenme" yaşayan grubun bilm-adamı, onların zihnine girer ve yaratıkların geçmişini öğrenir. Dünyayı istila edip koloni haline getirmeye çalışan yaratıklar bunu ilk olarak dinozorlar zamanında yapmışlardır ve bizim dinozor dediğimiz devasa yaratıklar da aslında o zaman gönderilen Kaijular'dır. Ancak atmosfer bu kolonizasyonun hedefine ulaşmasına engel olmuş ve dinozorlar ortadan kaybolmuşlardır. Aradan binlerce yıl geçtikten sonra insan ozon tabakasını delmiş, atmosferdeki klima etkisini arttırmış ve yapılabilecek bütün kötülükleri yaptıktan sonra kendi dünyasına; aslında boyutlar arası yaratıklar için de dünyayı ve atmosferini hazır hale getirmiştir. Dolayısıyla bu valıklar da kendi genetik üretimleri olan Kaijular'ı gedikten göndererek, onları dünyayı ve üzerindeki insan uygarlığını yok etmekle görevlendirmişlerdir.


Teknik olarak neredeyse kusursuz olan Pasifik Savaşı, dev canavarlar, robot canavarlar yanında bir de efekt canavarıyla dolu bir film. Ancak özellikle aksiyon ve bilim-kurgu alanında da hak ettiğini layıkıyla yerine getiren bir film. Özellikle bu filmi seyrettikten sonra siz de bizim gibi, kült çizgi film Voltron'ın sinema uyarlaması için en iyi ismin Guillermo del Toro olduğu konusunda hem fikir olacaksınızdır. Yine sırf Optimus Prime ve "tak tak tak" diye değişen arabaları yüzünden fanatiği olduğumuz, bir başka çocukluğumuz uyarlaması Transformers'dan da her anlamda kat ve kat ötede olduğunu da belirtmekte fayda var Pasifik Savaşı'nın. Bu da Michael Bay ile Guillermo del Toro arasındaki sinemasal yaklaşımın ne kadar farklı olduğunu bize gösteriyor.
Ufak bir not: Bebek Kaiju'nun karnından çıkan şeyi görmek için filmi jeneriğin sonuna kadar izleyin. 
Bu kare, çocukluğumuzun Voltron'ının elinde kılıcıyla gökyüzünde bir canavarla çarpıştığı sahneleri hatırlatmıyor mu?


Yorumlar

Popüler Yayınlar